Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2008

Pulp Fiction

Κάπου το 1994 ο Quentin θα μας συστήσει το Pulp Fiction... και τίποτα δεν θα είναι πια το ίδιο! Ρεσιτάλ δημιουργικότητας! Μία ταινία που τα έχει όλα, είναι απίστευτα υπολογισμένη και όπου τίποτα δεν είναι τυχαίο! Σε σημείο που απορεί κανείς για το πόσο έξυπνος και προνοητικός μπορεί να είναι ένας άνθρωπος! Για μένα καλύτερη ταινία του Tarantino είναι το Reservoir Dogs αλλά το Pulp Fiction είναι η αγαπημένη μου και σίγουρα είναι η πιο ευφυής και αυτή με τους καλύτερους διαλόγους!
PULP (pulp) n. 1. A soft, moist, shapeless mass or matter.
2. A magazine or book containing lurid subject matter and being characteristically printed on rough, unfinished paper.

American Heritage Dictionary
New College Edition

Ο ορισμός του όρου pulp εμφανίζεται στην αρχή της ταινίας. Για να ξέρεις τι θα δεις παρακάτω! Να ξέρεις ότι αυτά που θα δεις δεν είναι για να τα πάρεις σοβαρά αλλά να τα απολαύσεις! Καταιγιστικό, σοκαριστικό, υπέροχο!

Τρεις ιστορίες(συν αυτή των ερωτευμένων ληστών που ο Quentin την έγραψε σαν ξεχωριστή και που την αντιμετωπίζει σαν τέτοια)που μπλέκονται μεταξύ τους! Τρεις ιστορίες που κάπου έχουμε έχουμε ξαναδεί, που αποτελούν κλισέ και που ταυτόχρονα είναι τόσο μοναδικές και δοσμένες από τέτοια οπτική γωνία που σε εκπλήσσει ευχάριστα! Σπασμένες σε κομμάτια και ανακατεμένες στο χρόνο, τις παρακολουθείς ξεχωριστά ώσπου όλα να μπουν σε μια σειρά... Και πραγματικά αυτή η σειρά είναι τόσο καλά υπολογισμένη που δεν σου μένει καμιά απορία! Η απίστευτη αφηγηματική ικανότητα του Tarantino και η σφιχτή δομή της ταινίας δεν αφήνουν κανένα περιθώριο για χωροχρονικά κενά, ενώ τα κλισέ καταρρίπτονται ένα ένα!


Οι χαρακτήρες είναι υπερβολικοί αλλά ταυτόχρονα ανθρώπινοι. Είναι ιδεαλιστές(στα πλαίσια των βιωμάτων τους πάντα), είναι κυνικοί και πολλές φορές δρουν δίχως να σκεφτούν. Κι εκεί είναι που γίνονται ρεαλιστικοί! Οι χαρακτήρες του Pulp είναι αυτοί που είμαστε ή που θα μπορούσαμε να είμαστε και σε καμία περίπτωση αυτοί που θα θέλαμε να είμαστε! Οι διάλογοι είναι το κάτι άλλο! Είναι αυτοί που καθιστούν τους χαρακτήρες ρεαλιστικούς, είναι αυτοί που δίνουν το ρυθμό και σίγουρα είναι κάτι που σου μένει! Είναι cool αλλά ταυτόχρονα καθημερινοί. Τόσο καλοί που δένουν αρμονικά με τη δομή της ταινίας παρ' όλο που τις περισσότερες φορές είναι άσχετοι με την πλοκή.
Η βία είναι ένα πράγμα για το οποίο κατακρίθηκε η ταινία. Δεν θα την έλεγα βίαια! Η βία δεν είναι ωμή και ειδικά στις μέρες μας είναι πολύ λιγότερη από το μέσο crime film. Παρ' όλα αυτά είναι εκεί. Υπάρχει έξω από το πλάνο, τη νιώθεις να απειλεί τους πρωταγωνιστές, δεν είσαι προετοιμασμένος γι' αυτή και αυτό είναι που σοκάρει. Πάντως δεν προσπαθεί να εντυπωσιάσει με τη βία.
Ο Quentin έχει κατηγορηθεί πως η τέχνη του ουσιαστικά αποτελεί ένα καλοφτιαγμένο κολάζ από τέχνη άλλων. Οι πολέμιοι το ονομάζουν κλέψιμο. Οι φαν το αποκαλούν φόρο τιμής στο σινεμά που αγάπησε και από το οποίο διδάχτηκε. Το Death Proof ναι είναι φόρος τιμής, το δεύτερο μέρος του From Dusk Till Dawn το ίδιο... Το Pulp Fiction όμως όχι! Είναι απλά μια ατέλειωτη αναφορά στα 90's με πολλές δόσεις ειρωνείας!

Το Pulp Fiction δεν είναι ταινία που την βλέπεις μια φορά! Έχει πολύ ψωμί!!! Σε κάθε σκηνή κρύβονται απίστευτες λεπτομέρειες και εκεί φαίνεται το πόσο μεγάλος είναι ο Tarantino. Για παράδειγμα προσέξτε στην πρώτη σκηνή στο εστιατόριο ότι φαίνεται ο Vincent Vega που κατευθύνεται προς την τουαλέτα. Την ταινία ακολουθούν μύθοι και ιστορίες που δίνουν τροφή για ατέλειωτες συζητήσεις. Το σκηνικό με τα ρολόγια να δείχνουν όλα 4:20 είναι μούφα αλλά το τι έχει μέσα ο χαρτοφύλακας έχει απασχολήσει τους φαν ουκ ολίγες φορές! Είναι το Όσκαρ που είχε δεδομένο ο Quentin πως θα κερδίσει; Η ψυχή του Marsellous(άλλωστε ο κωδικός είναι 666); Τα διαμάντια από το Reservoir Dogs; Ή μήπως η στολή του Elvis από το True Romance;
Ο Tarantino ήθελε να κάνει μια ταινία που θα συζητηθεί, που θα αποτελεί χαρακτηριστικό των 90's και που θα αφήσει εποχή... Το πέτυχε και χωρίς να φαίνεται να προσπάθησε πολύ!

Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2008

Inglourious Basterds: εξελίξεις

Είπα να πάω εκδρομή και μαζεύτηκαν εξελίξεις. Τα των γυρισμάτων πρώτα. Μεταφέρθηκε όλο το παρεάκι σε μια μικρή πόλη της Γερμανίας την Nauen, όπου θα κάνουν κάποιες βραδινές λήψεις οι οποίες περιλαμβάνουν αρκετές σφαίρες. Υποτίθεται ότι βρίσκονται σε κάποια γαλλική πόλη οπότε έχουν γίνει οι απαραίτητες μετατροπές.




Εδώ ο καλός μου κάνει διαλειμματάκι και είπε να τσιμπήσει κάτι(αηδία έχω καταντήσει μου φαίνεται). Ο τύπος δίπλα του πόσα μέτρα είναι και κάνει τον Quentin να φαίνεται σαν χόμπιτ;


Επίσης πριν ένα δίμηνο περίπου είχε κυκλοφορήσει στο Internet ένα ψεύτικο poster για την ταινία. Δημιούργημα φαν αρκετά όμως καλό.


Πλέον έχει γίνει γνωστό το καστ οπότε ακολούθησαν και άλλα posters. Όλα αρκετά πετυχημένα πάντως. Ενδεικτικά μόνο του Brad, τα υπόλοιπα εδώ.


Τέλος κάποιοι ακόμη από το cast για τους οποίους δεν ξέρω σίγουρα τους ρόλους που θα έχουν.

Wolfgang: Ludger Pistor


Paul Rust


Christian Berkel


Anne-Sophie Franck

Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2008

Quentin Tarantino (part 1)


Μήπως να το γνωρίζουμε το αγόρι σιγά σιγά;
Ο Quentin Tarantino γεννήθηκε στις 27 Μαρτίου 1963 στο Knoxville, του Τενεσί. Είναι γιος της δεκαεξάχρονης(!) φοιτήτριας της νοσηλευτικής Connie και του εικοσιενάχρονου φοιτητή της Νομικής 21 (που ήθελε να γίνει ηθοποιός)Tony. Η Connie τον ονόμασε από τον Ινδό χαρακτήρα του Burt Reynolds: " Quint" στη τηλεοπτική σειρά Gunsmoke της δεκαετίας του '60. Όταν Quentin ήταν 2, μετακόμισαν στο νότιο Λος Άντζελες όπου και μεγάλωσε. Η μητέρα του τον πήγε στον κινηματογράφο σε πολύ νεαρή ηλικία. Έτσι είδε ταινίες όπως το Abbott and Costello Meet Frankenstein (που ήταν μια σημαντική έμπνευση), το The Wild Bunch στην ηλικία 6,το Carnal Knowledge στην ηλικία 8 και το Deliverance(!!!) στην ηλικία 9(προχώ η μανούλα πάντως!). Με αυτές τις πρώιμες εισαγωγές στον κινηματογράφο, ο Tarantino ερωτεύεται τις ταινίες και πηγαίνει σινεμά σε κάθε ευκαιρία.


Στην ηλικία 22, βρίσκει δουλειά στο Manhattan Beach Video Archives, ένα καινούριο video club του Μανχάταν Μπιτς στην Καλιφόρνια, όπου αυτός και ο φίλος του Roger Avary περνάνε όλη την ημέρα παρακολουθώντας, συζητώντας και προτείνοντας ταινίες στους πελάτες. Έκανε την πρώτη (ατελή) ταινία το 1986, το 'My Best Friend's Birthday' , που το έγραψε μαζί με τον φίλο του φίλο Craig Hamann, ακολουθώντας ένα χρόνο αργότερα το πρώτο του σενάριο, 'True Romance'.


Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, παρακολουθεί μαθήματα ηθοποιίας και φτιάχνει ένα βιογραφικό σημείωμα (της ανύπαρκτης) υποκριτικής του εμπειρίας που περιέλαβε έναν ρόλο στην ταινία του Jean Luc Godard 'King Lear' επειδή κανένας στο Hollywood δεν θα είχε ακούσει για αυτή την ταινία ή το σκηνοθέτη και στο Dawn of the Dead του George A. Romero επειδή έμοιαζε με έναν τύπο με μηχανή σε μια από τις σκηνές(θεός όμως και πανέξυπνος ο καλός μου!).


Μέχρι το 1988, Tarantino είχε γράψει το δεύτερο σενάριό του, το 'Natural Born Killers' και το 1990 πουλάει το σενάριο του 'True Romance' για $50.000. Αποφάσισε να χρησιμοποιήσει αυτά τα χρήματα για να γυρίσει το τρίτο του σενάριο, Reservoir Dogs ασπρόμαυρο, σε 16mm και με τους φίλους του στους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Περίπου τότε ο Tarantino αφήνει το video club και πιάνει δουλειά στη CineTel, μια μικρή εταιρία παραγωγής του Hollywood. Τότε γνώρισε τον Lawrence Bender και στάθηκε τυχερός. Ο Bender παρακολουθούσε μαθήματα υποκριτικής με τον Peter Flood, ο οποίος ήταν σε διάσταση με την Lily Parker,καθηγήτρια υποκριτικής και ήξερε τον Harvey Keitel (αυτό που λέμε ο μπατζανάκης, του ξαδέρφου, της ανιψιάς του γκλόμενου μιας φίλης!). Ο Keitel διάβασε το σενάριο και εντυπωσιάστηκε αρκετά ώστε να αυξήσει λίγο περισσότερο τη χρηματοδότηση, να παίξει στην ταινία και να βοηθήσει τον Tarantino με τη διανομή των πρωταγωνιστικών ρόλων. Σε αυτό το σημείο, οι παραγωγοί Monte Hellman και Richard Gladstein μπαίνουν στο παιχνίδι. Το 1991, Tarantino γύρισε μερικές σκηνές στο Sundance με τον ίδιο στο ρόλο του Mr. White και τον Steve Buscemi σε αυτόν του Mr. Pink. Αυτές οι σκηνές προβλήθηκαν σε διάφορους σχετικούς με τον κινηματογράφο ανθρώπους για να σχολιάσουν και η ομάδα στην οποία ανήκε ο Terry Gilliam έμεινε ιδιαίτερα εντυπωσιασμένη. Το Reservoir Dogs τελικά προβάλλεται πρώτη φορά στο Sundance το 1992 πριν προβληθεί σε διάφορα φεστιβάλ σε όλο τον κόσμο. Η Miramax επέλεξε την ταινία για διανομή μετά το Sundance κι άρχισε να προβάλλεται στις ΗΠΑ στα τέλη του 1992 και στο Ηνωμένο Βασίλειο στις 8 Ιανουαρίου 1993. Ο Tarantino ταξίδεψε στα διάφορα φεστιβάλ το 1992 για την προώθηση της ταινίας και τότε έγραψε και το επόμενο σενάριο του, το 'Pulp Fiction' με το οποίο κέρδισε και το Χρυσό Φοίνικα στο φεστιβάλ των Καννών το 1994.


Περισσότερα την άλλη εβδομάδα και φυσικά εδώ.

Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2008

Inglourious Basterds: εξελίξεις

Η πρώτη σκηνή γυρίστηκε!!! Κι έχω αρκετά πραγματάκια...
Φωτογραφία του Til Schweiger:


Φωτογραφίες από την ασφάλεια γύρω από το set:





Έχουν αρκετούς πάντως!!!

Βίντεο από το σκηνικό. Όχι ότι έχουν μείνει και πολλά, μια καλύβα είναι αλλά είναι κάτι κι αυτό!



Μερικά κακά νέα:
Δύσκολα τα πράγματα στη Weinstein Company. Ας ελπίσουμε να μην αντιμετωπίσουν προβλήματα οι Basterds...

Τέλος κάποιοι ακόμη από το cast:

Sgt. Werner Rachtman: Richard Sammel


Major Deiter Hellstrom: August Diehl


Basterd: Omar Doom


Basterd (μάλλον ο Zimmerman): Michael Bacall


Mrs. Himmelstein: Cloris Leachman

Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2008

True Romance

Άλλο ένα σενάριο που ξεκινάει με έναν ανεκδιήγητο διάλογο, χωρίς προφανές νόημα αλλά με πολύ πολύ στυλ! That's a Quentin's movie. Από τις πιο ρομαντικές ταινίες. True Romance. Τα λέει όλα ο τίτλος!


Γίνεται ένας πραγματικά μεγάλος και αληθινός έρωτας να ξεκινήσει σε μια κινηματογραφική αίθουσα; Ασυζητητί! Μπορεί όμως να ξεκινήσει όταν αυτό που προβάλλεται είναι τρία έργα kung fu;Φυσικά... Τουλάχιστον το αγόρι θα εντυπωσιαστεί με τις προτιμήσεις του κοριτσιού!!! Θα ακολουθήσει πίτα, συζήτηση, φλερτ, μια βόλτα από ένα μαγαζί με κόμικς και η βραδιά θα καταλήξει στο κρεβάτι του νεαρού μας φίλου...


Θα ήταν μια υπέροχη ρομαντική ιστορία. Αλλά πόσο θα κρατούσε η σχέση; Ο έρωτας πρέπει να δοκιμαστεί στα δύσκολα. Αν τα καταφέρει εκεί θα κρατήσει για πάντα... Η Alabama αποδεικνύεται πόρνη(περίπου δηλαδή δεν έχει τέσσερις μέρες που ξεκίνησε αυτή τη δουλειά) που την έχει στείλει το αφεντικό του Clarence επειδή είχε τα γενέθλιά του και είχε καιρό να πάει με γυναίκα. Έτυχε όμως να τον ερωτευτεί.


Θα παντρευτούν αμέσως.Θα δοθούν ο ένας στον άλλο αμέσως. Άλλωστε η ζωή είναι μικρή και τα συναισθήματα τους μεγάλα για να κάνουν πίσω. Υπάρχει όμως ένα ζήτημα: Ο Clarence δεν μπορεί να ζει στην ίδια πόλη με τον προστάτη(νταβατζής είναι η σωστή λέξη αλλά είμαι κόσμια) της Alabama. Θα πάει να τον βρει και να τον σκοτώσει. Πάνω στον πανικό που θα επικρατήσει θα βρεθεί με μια βαλίτσα κοκαΐνη! Gangsters θα τους κυνηγήσουν ενώ εκείνοι θα προσπαθήσουν να πουλήσουν την κοκαΐνη.


Αρχίζει ένα ανελέητο κυνηγητό. Θα μπλέξουν τρίτα άτομα. Θα ανακατευτεί η αστυνομία, θα πέσουν σφαίρες, ξύλο... Και ο έρωτας του θα γίνεται κάθε μέρα και πιο δυνατός. Κάθε μέρα είπα; Κάθε λεπτό... Και μέσα σε όλα αυτά ο Elvis(ναι ο Elvis!), να εμπνέει τον Clarence!


O Christian Slater(ο οποίος μου θυμίζει απίστευτα τον Mickey Rourke στα νιάτα του) και η Patricia Arquette(λατρεμένη φυσιογνωμία) είναι πλασμένοι για τους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Το cast περιλαμβάνει επίσης τους Gary Oldman, Brad Pitt (και οι δύο σε φοβερούς ρόλους, ειδικά ο Pitt έχει πολύ γέλιο), οι εξαιρετικοί Christopher Walken και Samuel L. Jackson και πολλοί ακόμη!


Μία από τις πιο ρομαντικές ιστορίες του κινηματογράφου χτίζεται μέσα στην απόλυτη βία. Πραγματικά ίσως το πιο βίαιο σενάριο που έχει γράψει ο Tarantino. Ο Clarence και η Alabama θα υποστούν τη βία(ειδικά η δεύτερη-σε μία σκηνή απίστευτα δυνατή που δεν θα φύγει ποτέ από ο μυαλό μου-) αλλά θα την προκαλέσουν κιόλας. Τα όρια τα ξεπέρασαν όταν αποφάσισαν να είναι μαζί στα πρώτα δέκα λεπτά... Two against the world(η ατάκα από το Planet Terror μοιάζει τόσο ταιριαστή εδώ).


Μπορεί αυτή την ταινία να μην τη σκηνοθέτησε ο Tarantino αλλά έχει τη σφραγίδα του και είναι φανερό. Ο Scott τη σκηνοθέτησε υπέροχα, ακολουθώντας σχεδόν πιστά το σενάριο δίνοντας όμως ταυτόχρονα τη δική του οπτική κάνοντας την ένα αριστούργημα. Αποφάσισε να αλλάξει το τέλος. Ο Tarantino τον άφησε και απλά είδε την ταινία από την πλευρά του Scott. Για τον Quentin ήταν μια περιπέτεια αλλά για τον Scott είναι μια ρομαντική ιστορία. Με αυτή τη ματιά την είδε και ως τέτοια την απέδωσε(και ο Quentin ενθουσιάστηκε!). Και είναι μια πραγματικά υπέροχη ρομαντική ιστορία...

Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2008

Inglourious Basterds: εξελίξεις

Έφτασε και η πρώτη φωτό του Brad Pitt!!! Είναι όπως τον είχα φανταστεί. Τέλειος για τον ρόλο και με την καθοδήγηση του Quentin είμαι σίγουρη πως αυτό που θα δούμε θα είναι ένας super cool χαρακτήρας.


Δεν άρχισαν καλά καλά τα γυρίσματα και άρχισαν οι γκρίνιες για τη βία. Αν είναι δυνατόν να δούμε Εβραίους να παίρνουν τα σκαλπ των Ναζί. Τόσους Εβραίους έχουμε δει να παθαίνουν τα πάνδεινα και να γίνονται και σαπούνια στο τέλος και μας πείραξε ένα λίγο πιο βαθύ κουρεματάκι; It's a Tarantino movie. You don't go to see Metallica and ask the fuckers to turn the music down...(Το quote της εβδομάδας δεν μπορούσε να είναι πιο ταιριαστό!). Εδώ, εδώ κι εδώ μερικά γκρινιάρικα(ή περίπου) άρθρα!

Κι άλλοι πέντε από τους σίγουρους του cast(τα τρία τελευταία είναι ψιλο-spoiler καθώς είναι υπαρκτά πρόσωπα):

Perrier LaPadite: Denis Menochet
Δεν βρήκα πουθενά φωτογραφία αλλά είναι ο τύπος που έκανε τον αρχηγό της αστυνομίας στο Hannibal Rising

Private Butz: Sönke Möhring
Ούτε φωτογραφία ούτε κάτι άλλο ενδιαφέρον και γι 'αυτόν.

Adolf Hitler: Martin Wuttke


Joseph Goebbels: Sylvester Groth


Winston Churchill: Rod Taylor

Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2008

Inglourious Basterds: εξελίξεις

Πολλά νέα... Το πράγμα προχωράει και μας κάνει να ανυπομονούμε για το αποτέλεσμα. Θα ξεκινήσω με το πιο φρέσκο: Όπως φαίνεται ο τίτλος που φαινόταν στο χειρόγραφο εξώφυλλο του σεναρίου(IngloUrious BastErds) δεν ήταν ένα από τα εκατομμύρια ορθογραφικά του Quentin... Το ότι το Basterds θα γράφονταν με E είχε επιβεβαιωθεί από νωρίς αλλά τώρα επιβεβαιώθηκε και το U(!) στο Inglorious(λεπτομέρειες εδώ)!!! To Basterds μου αρέσει πραγματικά αλλά Inglourious; Θα δείξει... Μέχρι να προβληθεί η ταινία θα το έχουμε συνηθίσει λογικά. Όλο αυτό με τον τίτλο για δύο λόγους μπορεί να γίνεται: για να διαφοροποιηθεί από την αυθεντική(και να αποφευχθούν νομικά θέματα, καθώς δεν πρόκειται για remake) ή για λόγους λογοκρισίας(να μην υπάρχει δηλαδή κακιά λεξούλα στον τίτλο). Το δεύτερο το απορρίπτω γιατί ακόμη και οι Αμερικάνοι δεν μπορεί να είναι τόσο χαζοί!

Επίσης έχω καινούριες φωτογραφίες από τα γυρίσματα:




Πέντε ακόμη από το cast:

Sgt. Hugo Stiglitz: Til Schweiger


Shosanna Dreyfus: Melanie Laurent


Sgt. Wilhelm Wicki: Gedeon Burkhardt


Francesca Mondino: Julie Dreyfus


Young Shosanna: Lea Seydoux


Αυτά για σήμερα. Τα υπόλοιπα μέσα στο ΣΚ.