Lianne Spiderbaby

 
Λίγο κουτσομπολιό δεν έβλαψε κανέναν ποτέ και νομίζω δεν παίζει καλύτερο θέμα από το κορίτσι του καλού μου! Το οποίο κορίτσι είναι γαμάτο μέχρι εκεί που δεν παίρνει σε σημείο να νευριάζω με τον εαυτό μου που τη συμπαθώ!

Μιλάμε για την Lianne Mac γνωστή με το ψευδώνυμο Lianne Spiderbaby. Είναι κουκλάρα αλλά αυτό είναι το προφανές και το λιγότερο ενδιαφέρον. Είναι δημοσιογράφος με δύο πτυχία σε κινηματογραφικές σπουδές και κυρίως γράφει σε αιματοβαμμένα περιοδικά για camp, gore μπιμουβιές!! Επίσης ετοιμάζει βιβλίο με τίτλο Grindhouse Girls: Cinema's Hardest Working Women(fuck me δηλαδή, πόσο πιο cool).

Εδώ είναι το τέλειο blog της. Κάπου στις αναρτήσεις παίζει και top-10 για τις ταινίες του 2012 με το Django να αναφέρεται ως η πιο γαμιστερή ταινία της χρονιάς, ωστόσο να απουσιάζει καθώς όπως λέει δεν θα μπορούσε να είναι αμερόληπτη εφόσον είναι με έναν από τους πιο αυθεντικούς, ταλαντούχους και πρωτοποριακούς σκηνοθέτες της εποχής μας! Η λίστα της είναι σαν του Quentin από άποψη ποικιλομορφίας...

1. Beasts of Southern Wild
2. Life of Pi
3. Holy Motors(Χαμηλά το έχει αυτό, πάντως το έχει!!)
4. Argo
5. Hitchcock
6. Silver Linings Playbook
7. The Sessions
8. Moonrise Kingdom
9. 21 Jump Street
10. Turn Me On, Dammit!

Να τη μαλώσουμε βέβαια μου δεν έχει δει ακόμη το Amour!


Αυτό είναι το twitter της όπου ποστάρει αρκετές φωτογραφίες(μας ενδιαφέρουν όσε περιέχουν τον Άντρα), σαχλαμαρίζει με τον Eli Roth, σχολιάζει ταινίες και μας λέει πόσο τρέχει κάθε μέρα...

 

Halloween ως Mia Wallace

Πριν τις Σφαίρες, στο σπίτι του Quentin!

 

 

(γκρρρρρρρ)

       

Αν έχεις τέτοιους φίλους...

                                                                             
Καλή χρονιά κι από εδώ! Είχα καιρό να γράψω αλλά είναι ψόφια εδώ και μήνες τα πράγματα. Επιτέλους κάτι έγινε όμως :) Το Friar’s Roast είναι ένα event όπου ο τιμώμενος..."θάβεται" από τους παρευρισκόμενους! Ακούστηκαν ωραίες ατάκες, πολλά motherfuckers και γενικά τον ψιλοέκραξαν πάντα με αγάπη. Το παρόν έδωσαν οι Samuel L. Jackson, Uma Thurman, Brett Ratner, Harvey Keitel, Sarah Silverman, Jeffrey Ross, Rob Schneider και άλλοι. Όχι κι άσχημα ε;

Λινκάκια: Εδώ ατάκες και βίντεο από την είσοδο, πριν το όλο σκηνικό, εδώ μερικές αστείες πληροφορίες για το τι είπαν Uma Therman, Jeffrey Ross και Rob Schneider και το ίδιο κι εδώ. Στο τελευταίο εξαιρετική η ατάκα του Jeffrey Ross προς τον Samuel L. Jackson: "You really got to start saying the 'N word' more. And the 'N word' is 'no'." 

Φωτογραφίες:

Και δύο βιντεάκια και τέλος:

Bye Sally

Ετοιμάζεσαι να πας για ύπνο κι αυτός ο βρωμιάρης ο Aldo σου φέρνει τα κακά μαντάτα... Πέθανε η Sally Menke η γαμάτη μοντέρ του Quentin... Τι γίνεται ρε παιδιά; Κάθε χρόνο θα μας χαιρετάει κι ένας Ταραντινικός;

Quentin's Women: Kate Fuller

                                                                               
Δεν τη λες και ακριβώς γυναίκα. Κοριτσάκι είναι με όλη την ελαφρότητα που αυτό συνεπάγεται. Μπλέκεται μαζί με την οικογένειά της σε μια απροσδόκητη περιπέτεια, συνέχεια την παρακολουθεί το άγρυπνο βλέμμα ενός βιαστή που δεν λες και ότι στέκει πολύ καλά, ενώ καλείται να αντιμετωπίσει βαμπίρ διψασμένα για αίμα(sic!). Και όλα αυτά σε μία μέρα...

Χαριτωμένη και με τις γυναικείες ορμόνες να ξυπνάνε και να είναι στην τσίτα η μικρή Kate διψάει για προσοχή και αποδοχή. Σχεδόν κολακεύεται με τη σημασία που της δείχνει ο Ritchie. Όταν δε θα βρεθούν στο άνδρο των βαμπίρ και η Σάλμα τον τρελάνει με τον ποδολαγνικό, υπεραισθησιακό χορό της(έχω πει πόσο θέλω να τις κόψω τα πόδια; το έχω πει νομίζω) βλέπεις τη ζήλια στο βλέμμα της.

Έφηβη γεμάτη ενθουσιασμό, θυμό, ενέργεια. Θα χρειαστεί να ωριμάσει μέσα σε λίγη ώρα και να πολεμήσει για τη ζωή της. Θα κρεμαστεί πάνω στον μόνο ζωντανό που έμεινε, τον μόνο λογικό, τον μόνο που πλέον της προσφέρει ασφάλεια. Δυστυχώς τα υπολόγισε χωρίς να τον ενημερώσει.

Και στο τέλος μένει μόνη της, με την παράνοια να έχει ξεκληρίσει την οικογένειά της και την απορία ζωγραφισμένη στο πρόσωπό της. Πολύς πόνος για ένα κοριτσάκι. Συμπαθώ πάρα πολύ την Juliette Lewis και την καρακάλτ φατσούλα της. Μικροδείχνει και είναι ιδανική για τέτοιους ρόλους.

Δεν είναι τρελά καλογραμμένος ρόλος(για b-movie πρόκειται άλλωστε) αλλά είναι από τους αγαπημένους μου(το ποιον λατρεύω το αφήνω στη φαντασία σας). Μία "Λολίτα" διαφορετική. Πιο αντράκι, πιο παιδί, πιο αθώα αλλά με πολύ τσαμπουκά και πάντα έτοιμη για τρελό χαμό!

Quentin's Women: Mia Wallace

Ίσως ο λιγότερο δυναμικός γυναικείος χαρακτήρας που έχει γράψει ο Tarantino. Γλυκιά και όμορφη μεν αλλά δέσμια των παθών και του γυάλινου κόσμου της δε. Mrs Mia Wallace!


Μπαίνει στη ζωή μας δυναμικά και με μυστήριο. Είναι η φωνή πίσω από το μικρόφωνο. Τα χείλη που δίνουν εντολές στο συνοδό της, όπως θα έδιναν σε ένα σκυλάκι. Έτσι έχει μάθει. Να της κάνουν τα χατίρια χωρίς να ρωτάνε. Να την αναγνωρίζουν αλλά να μην τη γνωρίζουν. Η ίδια ξέρει πολύ καλά το ρόλο της. Δεν της αρέσει αλλά τον παίζει καλά!


Έτσι είναι και με τον Vincent αρχικά. Μέχρι που καταλαβαίνει ότι πραγματικά μπορούν να διασκεδάσουν μαζί. Θα τον φλερτάρει συγκρατημένα, θα τον παρασύρει σε ασυγκράτητο χορό(και στην κλοπή του βραβείου) και θα τον μαγέψει. Άλλωστε η γυναίκα του "μεγάλου" είθισται γενικά να σαγηνεύει τα τσιράκια!


Και κάπου εκεί έρχεται ένα επεισόδιο που θα μπορούσε να είναι μοιραίο για τη ζωή της. Φτάνει ένα βήμα από το θάνατο αλλά δυστυχώς η βίαιη επαναφορά της πολύ αμφιβάλλω ότι ισούται με αμοιβαίο βίαιο ξύπνημα από τον βαθύ της ύπνο.


Έτσι η Mia θα συνεχίσει να ζει την επιφανειακή ζωή της, να σαγηνεύει γιατί απλά δεν έχει κάτι άλλο να κάνει και να είναι στο πλευρό του Marcelous! Θα παραμείνει αδύναμη, εύθραυστη και πίσω από τον τοίχο που είναι χτισμένος μπροστά της.


Γιατί όμως την αγαπάμε; Γιατί είναι ετοιμόλογη, στυλάτη, δεν φοβάται τις αμήχανες σιωπές και κυρίως γιατί ο δημιουργός της, της φέρθηκε σκληρά και δεν της έδωσε κάθαρση. Οπότε της φυλάει ο θεατής μια ίσως όχι μεγάλη αλλά σίγουρα αναπαυτική θέση στην καρδιά του...

Quentin's Women: Death Proof Girls Part 2

Σε αντίθεση με το πρώτο μέρος της ταινίας, εδώ έχουμε να κάνουμε με γυναίκες και όχι με κοριτσάκια. Δεν ζητάνε επιβεβαίωση απλά λίγο να ανεβάσουν την αδρεναλίνη τους. Έχουν παίξει πολλές φορές με τη φωτιά γιατί είναι η δουλειά τους ή γιατί το γουστάρουν και όχι για να τραβήξουν τα βλέμματα!


Θα αντιμετωπίσουν τον κίνδυνο με τόλμη και όχι με φόβο και θα τον νικήσουν. Γιατί μπορούν, γιατί ο stuntman Mike τις υποτίμησε, γιατί παραείναι γαμάτες για να πεθάνουν έτσι… Ας τις γνωρίσουμε:


Zoe Bell. Άγρια και ατίθαση. Δεν κολλάει πουθενά και διψάει για περιπέτεια. Βρίσκεται εκεί με σχέδιο και μάλιστα έχει μπλέξει και τις υπόλοιπες χωρίς καν να το καταλάβουν! Γουστάρει τα γρήγορα αμάξια και τις ταινίες με τέτοια. Βγάζει γρήγορα συμπεράσματα για τους ανθρώπους αλλά δεν είναι κακή. Ίσως λίγο επιπόλαιη...


Abernathy, η...γλυκιά της υπόθεσης που όμως αποδεικνύεται αγριόγατο με τόση ενέργεια έτοιμη να εξωτερικευθεί που δεν θα ήθελες να είσαι εκεί αν είναι να την εξωτερικεύσει με θυμό! Ετοιμόλογη και όμορφη, ο τέλειος συνδυασμός που σαγηνεύει κάθε άντρα. Ειδικά έναν κλασσικό redneck βλακάκο που θα χρειαστεί να πείσει να του πάρουν το αυτοκίνητο!


Kim. Ατίθαση, τσαμπουκάς, αθυρόστομη. Είναι ικανή να σου σπάσει τα νεύρα σε δευτερόλεπτα. Δεν θα την έλεγες θηλυκή αλλά είναι αυτή που θα σε βγάλει ασπροπρόσωπο στη δύσκολη κατάσταση. Δεν βρίσκεται στην ταινία για να τη συμπαθήσεις, βρίσκεται για να βγάλει το φίδι από την τρύπα. Και στο κάτω κάτω είναι τόσο καλή οδηγός που θα σε αφήσει άφωνο!


Πάει επιτέλους και το δεύτερο μέρος που τόσο καιρό έπρεπε να είχα ποστάρει! Οι γυναίκες του Death Proof είναι αγαπημένες. Όμορφες, ανεξάρτητες, ελεύθερες και έτοιμες για όλα... Είναι αυτές που οι άντρες λατρεύουν και που οι γυναίκες σνομπάρουν(όχι εγώ, οι άλλες) γιατί όσο παράλογο κι αν τους φαίνεται μπορούν να κάνουν τους άντρες να τρέχουν πίσω τους για πλάκα!

Quentin's Women: Bill's Fatal Women

O Bill δεν είχε μόνο τις πιο όμορφες, αλλά και τις πιο φονικές γυναίκες στο πλευρό του...


Vernita Green : Έχει αφήσει πίσω της το παρελθόν αλλά όταν αυτό επιστρέφει και διψάει για εκδίκηση δεν μπορεί παρά να πολεμήσει. Και δεν είναι καμιά τυχαία! Βρωμόξυλο μέχρι τελικής πτώσης στο σαλόνι του σπιτιού που ακόμη και άντρες δεν θα άντεχαν. Επίσης είναι τρυφερή μητέρα και δεν θέλει η κόρη της να γίνει μάρτυρας τόσης βίας. Κομματάκι ειρωνικό όταν κρύβει το όπλο της στο κουτί με τα δημητριακά! Ύπουλη και πιο Αμερικανοθρεμμένη από της άλλες αντιπάλους της Νύφης θα την δυσκολέψει ελάχιστα!


O-Ren Ishii : Η μόνη από τη συμμορία του Bill που σαν χαρακτήρας έχει αναπτυχθεί τόσο. Με μία τραυματική παιδική ηλικία(που περιλαμβάνει την άγρια δολοφονία των δικών της, σεξουαλική κακοποίηση και τον πρώτο της φόνο σε ηλικία που τα άλλα παιδάκια παίζουν αμέριμνα σε παιδικές χαρές) ήταν αναμενόμενο να εξελιχθεί σε μία σκληρή γυναίκα. Καταφέρνει με τη βοήθεια πάντα του Μπιλ να γίνει αρχηγός της Ιαπωνικής μαφίας παρά τη μπασταρδεμένη καταγωγή της. Άλλωστε την μοναδική φορά που τέθηκε αυτό το θέμα ο αμφισβητίας έχασε το κεφάλι του. Γνήσιο τέκνο των ασιατικών πολεμικών τεχνών, με όλη την αξιοπρέπεια και την ευγένεια που αυτές συνεπάγονται. Κρατάει όμως αόμη μία ευαισθησία και μία παιδικότητα που ο μεγάλος δημιουργός Tarantino αποκαλύπτει σε ουκ ολίγα σημεία.


Elle Driver : Φονική σκύλα με όλη τη σημασία της έννοιας. Ψυχρή εκτελέστρια που ακόμη και μπροστά στο πιο γλυκό παιδί ή κουτάβι θα έμενε ασυγκίνητη. Είναι όμως και μια κλασσική γυναικούλα που ζηλεύει ασύστολα τη μόνη γυναίκα που αγάπησε πραγματικά και βαθιά ο Bill που τυχαίνει να είναι και καλύτερη πολεμίστρια. Όταν δεν μπόρεσε να τη φτάσει στην εκπαίδευση δηλητηρίασε τον δάσκαλο. Και όταν πίστεψε πως είχε βγει από τη μέση είχε την ατυχία να κάνει λάθος. Ουπς πάει και το άλλο ματάκι! Bitch, you don't have a future...

Melanie Laurent: Συνέντευξη

Για τους λάτρεις της γαλλιδούλας, βρήκα μία συνέντευξη. Δεν είναι πολύ ενδιαφέρουσα αλλά μιλάει τόσο ωραία για τον Quentin που δεν μπορούσα να μην την ποστάρω!


Ποια ήταν η αντίδρασή σου την πρώτη φορά που άκουσες για το "Inglourious Basterds"?

Melanie Laurent: Η πρώτη μου αντίδραση νομίζω ήταν "Oh, my God". Και μετά ένιωσα μεγάλη τιμή, γιατί με επέλεξαν να παίξω το ρόλο, από δεν ξέρω κι εγώ πόσες ηθοποιούς. Η μεγαλύτερη αντίδρασή μου ήταν όταν διάβασα το σενάριο και συνειδητοποίησα ότι ήταν μεγάλος ρόλος. Δεν ήταν απλά μια μικρή Γαλλίδα στη μεγάλη ταινία.


Ο Tarantino σε άφησε να περιμένεις πολύ πριν σου πει ότι πήρες το ρόλο.

ML: Έγιναν τρεις auditions: μία μπροστά του, μία με τον Daniel Bruhl (που υποδύθηκε τον Fredrick Zoller), και μία σε ένα εστιατόριο για τεσσεράμισι ώρες! Δεν ήμουν καθόλου σίγουρη για το αν θα με επιλέξει, έτσι σοκαρίστηκα όταν το έκανε.


Λοιπόν πως είναι να εργάζεσαι στην ταινία;

ML: Είχα πολλά διαφορετικά συναισθήματα. Αρχικά είχα εντυπωσιαστεί πάρα πολύ που θα έκανα μια ταινία με έναν από τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες. Αυτό μου δημιουργούσε μεγάλη πίεση μερικές φορές για να αντεπεξέλθω καλά. Αλλά επίσης ένιωθα ότι όλοι στο πλατό ήταν χαρούμενοι που ήταν εκεί, και που δούλευαν μαζί του. Συνειδητοποίησα ότι όλοι ήταν κάπως φοβισμένοι όπως κι εγώ, αλλά ταυτόχρονα πολύ χαρούμενοι που ήταν μέρος αυτής της ταινίας.
Ήταν απίθανο να δουλεύεις μαζί του. Σε ενθαρρύνει να έχεις δικές σου ιδέες, που το βρήκα πολύ απελευθερωτικό.


Απ΄ότι έχω καταλάβει πολλές φορές ζητάει από τους ηθοποιούς του να παρακολουθήσουν άλλες ταινίες για έμπνευση. Το έκανε και με σένα αυτό;

ML: Όχι, αλλά με έκανε να πάω στο Los Angeles για δέκα μέρες, να μείνω σπίτι του και να μάθω πως να προβάλλω ταινίες. Και όταν πέρασαν αυτές οι δέκα μέρες, με πήγε στο New Beverly Cinema και πρόβαλα trailers και ταινίες και άλλαζα μπομπίνες, όλα όσα ένας projectionist κάνει. Ήθελε να μπορώ να το κάνω υπό πίεση κάτι που ήταν πολύ καλό, γιατί τώρα μπορώ να προβάλλω ταινίες πολύ καλά. Αν δεν έχω άλλες δουλειές σαν ηθοποιός, πάντα θα μπορώ να κάνω αυτό.


Έχεις σκηνοθετήσει δύο μικρού μήκους ταινίες ["De moins en moins," που ήταν υποψήφιο για Χρυσό Φοίνικα μικρού μήκους στις Κάννες το 2008, και ένα επεισόδιο στη Γαλλική σειρά "X Femmes"] -- έμαθες τίποτα όσο αφορά σε αυτόν τον τομέα δουλεύοντας με τον Tarantino?

ML: Ήταν σαν μίνι πανεπιστήμιο κινηματογράφου. Τον παρατηρούσα όλη την ώρα, και ήμουν πραγματικά πολύ εντυπωσιασμένη με τον τρόπο που δούλευε με κάθε παράγοντα της ταινίας. Ένας καλός σκηνοθέτης πρέπει να είναι αρχηγός καθώς πρέπει να δουλεύει με πολλούς ανθρώπους κάθε μέρα. Είχε απίστευτη ενέργεια.


Είσαι έτοιμη να αρχίσεις γυρίσματα για ακόμη μία αμερικάνικη ταινία, το Beginners," με τους Ewan McGregor και Christopher Plummer. Θα σε βλέπουμε συχνά από εδώ και στο εξής;

ML: Επειδή έκανα μια ταινία με έναν τόσο απίστευτο σκηνοθέτη σαν τον Tarantino, με ενδιαφέρει πολύ να δουλεύω με καλούς σκηνοθέτες από εδώ και πέρα, έτσι αυτό είναι το σημαντικό για μένα. Δε με νοιάζει να κάνω μία μεγάλη ταινία αλλά αυτές που κάνω να είναι καλές!

Quentin's Women: Shoshanna Dreyfus

Έφηβη ακόμη είδε την οικογένειά της να δολοφονείται μπροστά στα μάτια της. Ένιωσε τον φόβο να την παραλύει αλλά μπόρεσε να τρέξει μακριά ενώ το βλέμμα του Hans Landa διαπερνούσε τη σπονδυλική της στήλη. Και κατάφερε να επιβιώσει, να ερωτευθεί και να αποκτήσει τον δικό της κινηματογράφο αφήνοντας πίσω το οδυνηρό παρελθόν. Είναι πλέον μια όμορφη, νέα, τυπική(στα όρια του γραφικού) Γαλλίδα...


Όμως το παρελθόν θα επιστρέψει χάρη σε ένα κακόγουστο αστείο της μοίρας. Θα τη βρει απροετοίμαστη αλλά ταυτόχρονα αποφασισμένη. Αποφασισμένη να σχεδιάσει την απόλυτη εκδίκηση για τον άντρα που ξεκλήρισε την οικογένειά της και τους ομοίους του.


Στην πρώτη της συνάντηση με τον άντρα που αποτελεί τον εφιάλτη της θα είναι τρομοκρατημένη. Θα παραμείνει ψύχραιμη και δεν θα σπάσει παρά μόνο όταν αυτός απομακρυνθεί. Τη δεύτερη φορά που θα συναντηθούν θα είναι πάλι ψύχραιμη. Όμως αυτή τη φορά όχι για να κρύψει τον φόβο της αλλά την έξαψη, τον ενθουσιασμό και την αγωνία για την έκβαση του σχεδίου της.


Η Shosanna είναι ένας άνθρωπος που έχει πονέσει και έχει μισήσει πολύ. Έτσι όταν τυχαία της δοθεί η ευκαιρία για εκδίκηση όχι απλά θα την αρπάξει αλλά θα την κάνει όσο πιο μεγαλειώδη μπορεί. Θα γίνει η ίδια δολοφόνος και θα απευθυνθεί στα θύματά της πριν τα σκοτώσει. Για να τα τρομοκρατήσει λίγο παραπάνω.


Όμως όταν κορυφωθεί η εκδίκησή της δεν θα είναι εκεί για να την απολαύσει. Ίσως καλύτερα γιατί θα έβλεπε ότι ανάμεσα σε αυτούς που δολοφονεί δεν βρίσκεται αυτός που ήθελε όσο κανέναν άλλο να σκοτώσει. Άλλο ένα ειρωνικό παιχνίδι της μοίρας.


Ολοκληρωμένος χαρακτήρας, αλλά απλός. Στο κάτω κάτω μια απλή κοπέλα είναι που μεγάλωσε απότομα από καταστάσεις που δεν μπορούσε να ελέγξει. Ένας χαρακτήρας γραμμένος με πολύ αγάπη. Ένας χαρακτήρας που την ώρα που η φυσική του υπόσταση αφήνει την τελευταία της πνοή, η κινηματογραφική του γράφει ιστορία και χαράζεται στην αιωνιότητα...