Basterds Quentin Tarantino and Eli Roth "Artist on Artist"

                                                                                
Τώρα το βρήκα αυτό το βίντεο! Εξαιρετικό...



Κι ένα από παλιά. Μπασταρδοπρεμιέρα και Diane και Melanie μιλάνε για τον καλό μου:

Reservoir Scenes: Battle Without Honor Or Humanity

                                                                    
Υπάρχουν τόσες πολλές σκηνές στην φιλμογραφία του Άντρα που αποδεικνύουν πόσο μεγάλο σκηνοθετικό ταλέντο είναι. Υπάρχει όμως και μία επικού επιπέδου που βλέπεται με τον ήχο τέρμα, ουρλιαχτά επιδοκιμασίας και τις αισθήσεις στην τσίτα. Είναι η σκηνή που η Νύφη με χαρακτηριστική ευκολία πνίγει το στέκι της O-Ren στο αίμα πριν βγουν έξω για να λογαριαστούν ανενόχλητες!

Οι Crazy 88 είναι πολύ καλά εκπαιδευμένοι και κάνουν ντου με κάπως αλαζονικό υφάκι. Άραγε δεν τους προειδοποίησε το αφεντικό τους ότι η Νύφη είναι μηχανή θανάτου που έχει μαθητεύσει δίπλα στον Pai Mei; Η πρώτη φουρνιά μαυροντυμένων, απροετοίμαστη παίρνει μια δυνατή γεύση του Hatorri Hanzo της! Ακολουθούν οι επόμενοι και το αίμα ρέει άφθονο, το πλάνο γίνεται ασπρόμαυρο, η κάμερα χορεύει ένα ξέφρενο χορό ακολουθώντας τη Νύφη και όλα αυτά υπό τους ήχους του Woo Hoo(αυτό παίζει νωρίτερα, στην αρχή της σφαγής) και του Battle Without Honor Or Humanity. Το πόσο ιδιοφυής είναι ο Ταραντίνο είναι παραπάνω από ξεκάθαρο σε αυτή τη σκηνή.

Ακολουθεί η μονομαχία με την Gogo Yubari. Ήδη έχουμε μάθει τι εστί Ιαπωνέζα μαθήτρια με αλυσίδα και κόβει τη φόρα σε όσους έχουν αρχίζει να τη γλυκοκοιτάζουν... Η Νύφη θα δυσκολευτεί αλλά έχει τον σημαντικότερο παράγοντα με το μέρος της, την αμφισβήτηση από τον αντίπαλο! Η Gogo αφελώς νομίζει ότι η μάχη θα είναι peace of cake, χαζογελάει και αρχίζει να στριφογυρνάει χαριτωμένα το μεσαιωνικό της όπλο. Κινήσεις σχεδόν χορευτικές, μάχη αμφίρροπη, βλέμματα αποφασισμένα... Τυχερός αν δεν βρίσκεσαι κάπου κοντά!

Σε όλο αυτό το πανηγύρι με τις εξωπραγματικές λήψεις, τις φαινομενικά αταίριαστες αλλά στο τέλος διαολεμένα ταιριαστές μουσικές, την ατέλειωτη σπλατεριά, χωράνε catchy ατάκες όπως αρμόζει στο είδος, χιουμοριστικές στιγμές και φυσικά η Uma Therman να παίρνει όλη τη σκηνή πάνω της(και η Zoe Bell φυσικά) και του δίνει και καταλαβαίνει...