Μία και σήμερα...

Πιο φρέσκος και ωραίος από ποτέ ο Quentin δεν έχει χάσει πρεμιέρα για πρεμιέρα! Η δικιά του είναι αύριο και αν κρίνω από τη χαρά στο βλέμμα του την περιμένει πως και πως...


Στα πλαίσια του promotion έδωσε κάποιες συνεντεύξεις και μου άρεσε πολύ αυτή που έδωσε στο Hollywood Reporter:

Τα γυαλιά είναι γαμάτα! Τα θέλω τώρα...

The Hollywood Reporter: Είναι αστείο να είμαστε εδώ να μιλάμε γι’ αυτή την ταινία – ένα μόλις χρόνο πριν πρωτοανακοίνωσες ότι έγραφες το σενάριο. Αισθάνεσαι ότι "περπάτησε" λίγο γρήγορα; Ίσως πολύ γρήγορα;

Quentin Tarantino: Όταν είσαι σκηνοθέτης στη θέση μου, τα πράγματα είναι λίγο πιο εύκολα. Μπορεί να σου πάρει πολύ ώρα για μια σκηνή και κάθε σκηνοθέτης το θέλει αυτό. Αλλά ξέροντας ότι έχεις τρεις μέρες για μια σκηνή και δεν πρέπει να σου πάρει παραπάνω, τότε θα έχει περισσότερη ενέργεια στην οθόνη. Και είμαι χαρούμενος που το έκανα αυτό. Κοιτάω το Death Proof και συνειδητοποιώ ότι είχα υπερβολικά πολύ χρόνο.

Πόσα Oscar θα πάρεις φέτος Quentin;

THR: Κάνοντάς το με αυτό τον τρόπο προσθέτει στρες έτσι δεν είναι;

Tarantino: Στο τέλος τη μέρας, οδηγώντας από το πλατό στο ξενοδοχείο σου, σκέφτεσαι ότι είναι ωραίο που τελείωσες μια σκηνή στην ώρα της. Αλλά δεν μπορείς να χαλαρώσεις γιατί πρέπει να το ξανακάνεις την επόμενη και την παρεπόμενη και η ζωή σου είναι έτσι για μήνες. Θα είμαι ειλικρινής – απόλαυσα το να κάνω αυτή την ταινία, λίγο λιγότερο γι’ αυτό το λόγο.

Με τα κορδονάκια του έχει ένα πρόβλημα ο καλός μου...

THR: Από το trailer, φαίνεται ότι θα έχει πολύ δράση. Είναι δίκαιος χαρακτηρισμός για την ολοκληρωμένη πλέον ταινία;

Tarantino: Ο ρυθμός της ταινίας είναι “no-fucking-around”. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι κλασσική ταινία δράσης. Σημαίνει ότι έχει ένα καλό, σταθερό ρυθμό. Δεν χαζεύω σε κάθε σκηνή. Αλλά έχει ένα μείγμα από διάλογο και δράση. Ίσως είναι ότι κοντινότερο στο "Pulp Fiction" έχω κάνει.(αααχ! πόσα πολλά υπόσχεται μ' αυτή τη φράση;)


THR: Πολεμικές ταινίες, ειδικά για τον δεύτερο παγκόσμιο βρίσκονται παντού τα τελευταία χρόνια, και υπάρχουν κάποιοι που ακούν γι’ αυτή την ταινία και λένε "Γιατί χρειαζόμαστε ακόμη μία;" Τι απαντάς σε αυτούς;(γιατί "you haven't seen war, until you see it through the eyes of Quentin Tarantino" βρε βλάκες!)

Tarantino: Τα τελευταία 20 χρόνια, έχουμε δει πολλές ταινίες που δείχνουν τον πόλεμο από την αντιπολεμική, μίζερη πλευρά. Και δεν εννοώ ότι είμαι υπέρ του πολέμου, γατί δεν είμαι. Αλλά στα '40s και τα '50s έκαναν ταινίες που ήταν πιο συναρπαστικές και ενθουσιώδεις. Οι πολεμικές ταινίες δεν έδειχναν πάντα τα πράγματα από την πλευρά του θύματος(για ποιον χτυπάει η καμπάνα Ράιαν;). Και επίσης στην πραγματικότητα η ταινία δεν είναι για τον πόλεμο. Αντιμετωπίζω το δεύτερο παγκόσμιο όπως ο E.L. Doctorow αντιμετώπισε το "Ragtime". Παίρνω μια ιστορική περίοδο και της προσθέτω τις δικές μου ιδέες και χαρακτήρες.


THR: Και φυσικά η ταινία είναι εμπνευσμένη από την Ιταλική του Enzo Castellari που έχει τον ίδιο τίτλο.

Tarantino: Όμως δεν είναι remake. Μου αρέσει αυτή η ταινία, αλλά αγόρασα τα δικαιώματα λόγω του τίτλου. Η δικιά μου ταινία δεν έχει τίποτα να κάνει με αυτή.

Σαν 16χρονο που βλέπει τον γκόμενο του σχολείου κάνω αλλά αυτή η υπερέκθεση σε Quentin δεν μου αφήνει πολλά περιθώρια...

THR: Πολλά έχουν αλλάξει στην κινηματογραφική βιομηχανία τα τελευταία χρόνια, ειδικά ο Harvey Weinstein. Πως ήταν που ξανασυνεργαστήκατε ενώ είναι σε εντελώς διαφορετικό σημείο από τις περισσότερες προηγούμενες συνεργασίες σας;

Tarantino: Ήθελα να τον βοηθήσω –όχι να τον βοηθήσω αλλά να σταθώ δίπλα του. Αυτός στάθηκε σε μένα και τώρα στέκομαι εγώ σ’ αυτόν. Μπορούσα να κάνω την ταινία με οποιονδήποτε άλλο, αλλά αποφάσισα να τη κάνω μαζί του.

Ελπίζω στη δική του πρεμιέρα να βάλει άλλο κοστούμι και να μην αλλάξει απλά πουκάμισο όπως κάνει τόσες μέρες!

THR: Αυτή είναι η Πέμπτη φορά που ταινία σου προβάλλεται στις Κάννες, και το κοινό σε αγκαλιάζει εδώ. Τι είναι αυτό που σε συνδέει με το φεστιβάλ και το αντίστροφο;

Tarantino: Αυτό που είναι εκπληκτικό με τις Κάννες είναι ότι όταν είσαι εδώ, είσαι σε έναν κόσμο που μόνο το διεθνές σινεμά έχει σημασία. Και όλα τα ΜΜΕ είναι εδώ, και όλοι κρίνουν την ταινία την ίδια στιγμή, και όλοι ξυπνάνε στις 8:30 να δουν τον καινούριο Johnnie To ή τη νέα ταινία του τύπου που σκηνοθέτησε το "The Host". Είναι πολύ διαφορετικό από την τεμπέλικη κατάσταση στη Νέα Υόρκη ή το L.A. που πάνε να δουν μια ταινία το απόγευμα.


THR: Λοιπόν οι τελευταίες ταινίες σου είχαν εκρηκτική δράση, αυτή αναμφίβολα θα έχει την περισσότερη. Σκέφτεσαι να τη μειώσεις την επόμενη φορά, κάνοντας κάτι μικρότερο και πιο “μαλακό”;(please, όχι Quentin!)

Tarantino: Πραγματικά δεν έχω ιδέα τι θα κάνω μετά. Αφού τελειώσει μια ταινία, είναι καλό να έχω για ένα χρόνο τη ζωή μου πίσω, και να περιμένω να δω τι θα αναδυθεί ή αν κάτι καινούριο προκύψει. Όταν άρχισα να γράφω το σενάριο, ήταν το μοναδικό βουνό που μπορούσα να δω. Και έπρεπε να φτάσω στην κορυφή για να δω όλα τα άλλα βουνά.


Η τελευταία ατάκα είναι τρομερή και αν σκεφτούμε πως το Inglourious Basterds είναι το Έβερέστ του, σίγουρα θα έχει υπέροχη θέα από εκεί ψηλά... Περιμένουμε με αγωνία τις πρώτες εντυπώσεις και θα προσπαθήσω να μείνω μακριά από spoilers!