Τρίτη 16 Μαρτίου 2010

Reservoir Scenes: When Max Met Jackie

                                                               
Μια απίθανη σκηνή, ίσως η αγαπημένη μου από το Jackie Brown είναι η πρώτη συνάντηση του Max και της Jackie. Εκείνος πηγαίνει να την πάρει από τη φυλακή. Ουσιαστικά κάνει αγγαρεία! Δεν ήθελε να είναι εκεί αλλά αυτή είναι η δουλειά του. Εκείνη κουρασμένη, θέλει μόνο να πάει σπίτι της. Δεν την νοιάζει ποιος την περιμένει απ΄έξω, εξάλλου ξέρει πως δεν θα είναι κάποιος φίλος.

Και τότε ο Tarantino παγώνει το χρόνο. Πατάει το Play και ακούγεται το "Natural High" και η σκηνή κρατάει αρστουργηματικά πολύ. Συναισθήματα, ένταση, όλα κορυφώνονται χωρίς λέξεις, χωρίς εξάρσεις, τόσο μα τόσο όμορφα! Δύο κουασμένοι άνθρωποι, βρίσκουν ο ένας τον άλλο και αμέσως νιώθουν τη ζεστασιά! Η Jackie πλησιάζει τον Max για ώρες...

Εκείνη είναι επιτέλους ελεύθερη. Θέλει μόνο ησυχία και λίγο χρόνο με τον εαυτό της. Αλλά κι εκείνος θέλει μια ήσυχη διαδρομή πριν επιστρέψει στη μίζερη καθημερινότητά του. Πραγματικά δεν υπήρχε ιδανικότερος να μεριμένει την Jackie, όπως και δεν υπήρχε ιδανικότερη να περιμένει ο Max!

O Tarantino έχει γυρίσει τόσο μαεστρικά αυτή τη σκηνή. Δεν κουράζει καθόλου, σε βάζει από το πρώτ δευτερόλεπτο στο κλίμα και συγκινεί με παράξενο τρόπο. Νιώθει και ο θεατής την ηρεμία που γεμίζει τους δύο χαρακτήρες μόλις βλέπουν ο ένας τον άλλο! Γιατί ποτέ δεν ήταν το πάθος που έφερε κοντά τη Jackie και τον Max. Εκείνη είχε πολύ κι εκείνος δεν θα μπορούσε να της προσφέρει όσο άντεχε. Αυτό που τους ένωσε από την πρώτη στιγμή είναι γαλήνη, συντροφικότητα και η ησυχία που τόσο αποζητάνε και οι δύο! Και σε μια μόλις σκηνή ο Quentin το κατέστησε σαφές...

14 σχόλια:

  1. jackie brown λοιπόν.
    βγάζουν μια περίεργη μελαγχολία τα πλανα του εδώ.
    το λάτρεψα σίγουρα...όμως θέλω να το ξανά δω? δεν ξέρω.
    σκηνοθετικά είναι ίσως η πιο "αληθινή" του στιγμή. ένιωθα τα πλανα του να "μιλάνε" και να "βγάζουν" τα συναισθήματα των χαρακτήρων με έναν τρομερά αληθινό τρόπο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είναι ίσως η ωριμότερη στιγμή του... Πριν τους Μπάστερδους. Απλά εδώ είναι συνειδητοποιημένα ώριμος! Έχει να κάνει με ανθρώπους που λατρεύει βαθιά αυτή η ταινία, και όλη αυτή η αγάπη του πηγάζει από την κάμερα! Κάποια κάδρα στη Jackie είναι εκπληκτικά, αλλά κι αυτή πόσο δυναμική έχει σαν γυναίκα; Γεμίζει το πλάνο!

    Εννοείται να το ξαναδείς :) Αν το έχεις δει μόνο μία φορά είναι έγκλημα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. εννοούσα άμα θέλω να το ξανά δω από τον q:}
    εγώ το έχω δει αρκετές φορες!

    ""Είναι ίσως η ωριμότερη στιγμή του... Πριν τους Μπάστερδους""

    χμμ...στους μπάστερδους σίγουρα είναι καλύτερος...πιο ξεσηκωτικός ...πειραματίζεται με πολλά πράγματα και κυρίως είναι αποθέωση του cinema.
    από την άλλη εδώ είναι πιο ""γήινος""...προσγειωμένος...βγάζει μια ζεστασιά και αγάπη για τους χαρακτήρες του.
    αυτός είναι σκοπός του...να μας κάνει να αγαπήσουμε αυτούς τους χαρακτήρες όσο και αυτός...και φυσικά τα καταφέρνει τέλεια!

    δεν ξέρω άμα μπορώ να διαλέξω.

    η grier είναι υπεροχη! και μονο ο ταραντίνο θα μπορούσε να το σκεφτεί αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Στους μπάστερδους είναι ώριμος δημιουργός. το βλέπεις ότι πλέον πατάει σταθερά! Εκείνος νομίζει ότι παιχνιδίζει και κάνει χαβαλέ αλλά αν το δεις προσεκτικά μιλάμε για πολύ στιβαρή και ώριμη σκηνοθεσία :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. μωρέ δεν διαφωνώ. και στα 2 ώριμος είναι είναι...απλά με διαφορετικό τρόπο:)

    αν και αυτό το "ώριμος" που λέμε συνεχεια δεν με αρέσει καθόλου.
    δηλαδή στα αλλα ήταν ανώριμος?? το ότι πειραματίζεται και δοκιμάζει καινούρια πράγματα δεν τον κάνει καθόλου ανώριμο!
    παιχνιδιαζει και κάνει χαβαλέ...ε και?? δηλαδή θα πρέπει να κάνει τα ίδια και τα ίδια για να που κάποιοι κομπλεξικοί ότι ωρίμασε?
    και μπορεί εμείς να λέμε ότι στο death prooth πχ κάνει χαβαλέ και πλακα...αλλα ο ίδιος είμαι σίγουρος ότι το παίρνει πολύ σοβαρά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Και βέβαια είναι ανώριμος στα άλλα! Παιδί... Για ποιον άλλο γαμημένο λόγο τον αγαπάμε τόσο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. πίστεψε με όταν αγάπησα το cinema του q...δεν ήξερα ούτε καν το όνομα του!
    τον αγαπάμε για πολλούς και προσωπικούς λόγους.
    και φυσικά και τον αγαπάμε επειδή είναι ένα παιδάκι που παίζει με τα παιχνίδια του...απλά αυτό δεν το θεωρώ ανωριμότητα:}

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Στα 50 παρά κάτι είναι λίγο :Ρ Κι επειδή είναι κούκλος τον αγαπάμε :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. σαν άνθρωπος μπορεί...σαν δημιουργός όχι:P
    α ναι και για αυτό:P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Για κάποιο λόγο η συζήτηση έχει γίνει πολύ βλακεία! Μάλλον βαριόμαστε πολύ και οι δύο :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ξεκινήσαμε από το ποσο γαμάτο είναι το jb...και καταλήξαμε στο ποσο κούκλος είναι ο q. σαν να χεις δίκιο:P
    εγώ σίγουρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. 1. "Για κάποιο λόγο η συζήτηση έχει γίνει πολύ βλακεία!"

    Θα συμφωνήσω απόλυτα. :P :)

    2. Χρειάζεται να πω ποια είναι η αγαπημένη μου σκηνή της ταινίας;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. ΥΓ: Συγγνώμη που θα γίνω πάλι αδιάκριτος, αλλά αφού τα γράφεις στο Twitter, μου δίνεις το δικαίωμα... Σε ποια βλακεία αναφέρεσαι και γιατί σου έφαγε τη ζωή;!;!; :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. 2. Όχι ξέρουμε!

    ΥΓ: Κάτι στη δουλειά που με ταλαιπωρούσε καιρό και επιτέλους το κατάφερα! Είμαι τόσο χαρούμενη σήμερα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή